نشست 133 دفتر پژوهش حزب مشروطه ایران ( لیبرال دموکرات ) دکتر علی اکبر امیدمهر (شورای ملی ایران)

ایرانی
با درود خدمت دوستان
بخش ۱: بحث بسیار مفیدی انجام شده است. ابتدا از دوستان دفتر پژوهش و سرورانی که در بحث شرکت کرده اند و پرسش های هدفمند و مفیدی را نیز ارائه کردند، سپاس فراوان ابراز بدارم. موارد بسیاری را می توان در گفتار آقای امیدمهر برشمرد که جای تامل فراوانی دارد. مثلا موضوع فشار گروه های قوم گرا و تجزیه طلب و در صدر آنها نوری علا برای جا انداختن بند ۱۱ منشور. این گمانه ای را که من در همین سامانه مطرح کردم و انگیزه افرادی مانند نوری علا را در دفاع از سرمایه ملی مشکوک دانستم، تقویت می کند. تنیجه تعامل دموکراتیک با گروه های قوم گرا نیز از ابتدا معلوم بود، این ها سال هاست حرف خود را می زنند و تا دستشان برسد، مسلحانه به دنبال جدا کردن بخش هایی از ایران و راه اندازی حکومت های موروثی برای خود خواهند بود، به هیچ قول و قرار و تعهدی نیز پایبند نخواهند بود. حال چه با نام سازمان خودشان در شورا باشند و چه انفرادی، فقط به دنبال شوء استفاده از شرایط خواهند بود. پس وقت آن است که این ها را رها کنیم و چنانچه مسلحانه بر علیه امنیت ملی اقدام نمودند، همان برخوردی را با ایشان انجام دهیم که همه کشورهای جهان انجام می دهند. مسئله بعد، بحث جمهور خواهان است. کدام جمهوری خواهان در ایران متشکل هستند که بنده نمی شناسم؟!. مسئله بعدی که بدرستی توسط دوستان مطرح شده، موضوع جبران هزینه هر خطایی با استفاده از محبوبیت شاهزاده است. درست همانطور که توسط دوستان گفته شده، پیش از شورش ۵۷ نیز هر چه انتفاد در خلوت و جلوت به دولتیان و مسئولین می شد، می فرمودند امر است! همه ساکت می شدند. حتی در مجلس، وزراء می فرمودند به شرف عرض رسیده و از تصویب همایونی گذشته است!، این یعنی، حالا اگر جرات دارید، مخالفت کنید. نباید مسائلی را بازتولید کرد که امروز دیگر همه می دانیم خطا بوده اند.