شورای ملی ایران ناقوسِ مرگِ جمهوری‏اسلامی را بصدا در آورده است!

شیر و خورشید و تاج
حق گرامی‌،

نگرانی شما در مورد این منشور، نگرانی بسیاری است. هر کاری در زمان خود باید انجام شود. در حال حاضر با توجه به بسیاری از مسائل، همه ما باید یک کم صبور باشیم، و با تسلط به اعصاب (گر چه با اوضاع بد و بدتر ایران بعلاوه افتضاح این اپوزیسیون، تسلط بر اعصاب کاری بس دشوار و دشوار تر می‌‌نماید)، اما در هر حال باید این فرصت را به شورا بدهیم تا تشکیل شود و آن زمان ببینیم با این منشور چه خواهند کرد.

چند مسئله را هم باید در نظر داشته باشیم. یکی‌ اینکه منشور حتی اگر بعنوان یک پیش‌نویس و پیشنهاد در مسیر رسیدن به یک قانون اساسی‌ بحساب بیاید، باز هنوز قانون اساسی‌ یک کشور نیست. تدوین قانون اساسی‌ برای یک کشور، مراحل مختلفی‌ دارد، و حساب و کتاب جداگانه‌ای‌ دارد تا تهیه یک منشور.

دوم اینکه، در زمان تهیه قانون اساسی‌، اوضاع همه ما، یک اوضاع دیگری خواهد بود. ما امروز در جنگ با یک رژیم ضّد ملی‌ هستیم، و باید مواظب باشیم کاری نکنیم که رژیم بتواند از آن بسود خود بهره برداری کند. در ضمن امروز باید مواظب باشیم در حالی‌ که دشمنان را هدف میگیریم، اشتباها دوست را هم هدف نگیریم.

اما فراموش نکنید که قانون اساسی‌ ایران آینده زمانی‌ تهیه، و در مورد آن در حضور و با شرکت ملت بحث خواهد شد، که ما در یک ایران آزاد هستیم، و نیازی نداریم که مراعات برخی‌ مسائل را بکنیم که امروز گریبان ما را گرفته. زیرا قانون اساسی‌ مملکت ارتباط پیدا می‌کند به پایه‌های حرکت و پیشرفت یک ملت و نسل‌های آینده، و آن زمان جا برای ملاحظات نخواهد ماند. بعلاوه اینکه متخصصین قانون اساسی‌ و وکلا و قوانین و هزار مطلب دیگر هم در آن زمان با ما یار خواهند بود.

امروز، همه ما یک هدف را دنبال می‌کنیم و آن پیروزی ملت و شکست رژیم است. اگر به روند این مبارزه، اعتراضی هم می‌کنیم، برای این است که برخی‌ بدانند کارت سفید دریافت نکرده‌اند که هر کاری دلشان خواست فکر نکرده انجام دهند. کمااینکه امروز این یک مطلب را بخوبی درک کرده‌اند. پیروز باشید، دیدار ما آخر آپریل.