آرزوهای محمد علی شاهی یا طوطی و درویش مولانا

حق
سپاس کاوه گرامی، از داریوش همایون و این گفته های پر مغز و منطقیش یاد کردی که بایستی آویزه گوش همگان می شد صرفنظر از اینکه از دهان چه کسی درآمده باشد چون در برابر منطق و حرف درست باید سر تعظیم فرود آورد. محمد امینی و بهرام مشیری ها که امروز رژیم را ول کرده و به شاهزاده بند کرده اند، آیا حاضر بودند وقتی داریوش همایون زنده بود با او همکاری کنند بویزه که او هیچیک از کاستی های شاهزاده را هم نداشت و یک سیاستمدار و اندیشمند بغایت استخواندار هم بود!؟ مگر مشیری و محمد امینی و پرویز دستمالچی نبودند که پارسال ارشهای لیبرال دمکراسی، ایران یک کشور با یک ملت و اصل تمامیت ارضی ایران، و قانون اساسی نوین مبتنی بر منشور جهانی حقوق بشر برای ایران را در برنامه مشیری هر سه تبلیغ می کردند و مگر دو آخری نبودند که در این رابطه تور دو نفره در امریکا و اروپا برای اشاعه این اصول راه انداختند!؟ چرا اینها که مدعی این اصول اند با داریوش همایون که همه این اصول را قبول داشت همکاری نکردند!؟ گیریم شاهزاده کاستی ها دارد، آیا همایون کاستی ای بیش از خودشان داشت یا اصولش با آنها تفاوتی داشت که این آقایان او را قابل خود نمی دانستند که با او بخاطر ایران درین اصول توافق و همکاری کنند! همایون درست گفت جمهوریخواه ایرانی یعنی گمراه.