سخنی دیگر بر حقوق بشر در کنگرۀ نهم حزب مشروطۀ ایران

بهمن زاهدی
با دورود خدمت کامنت‎نویسان گرامی،

اصل سوم منشور حزب دلیلی برای عدم تفاهم ما بین اپوزیسیون ایران نیست، چون در گفتگو‏هایی که با جمهوری‏خواهان ایران انجام داده‏ایم و می‏دهیم هیچ‏گونه مانعی را این اصل بوجود نیاورده.

برعکس نظر آقای کاوه یزدانی اصل سوم منشور حزب توانسته است که جمهوری‏خواهانی که برای احیای دیکتاتوری پرتوریای خود و همکاری‏های همه جانبه با جمهوری‏اسلامی تلاش می‏کنند رسوا کند.

در کنار این مسائل چهره خود شاهزاده است که این اصل را محکم‏تر می‏کند. اگر شاهزاده چهره سیاسی مانند «مریم رجوی»، «فرخ نگهدار» و «کدیور» می‏داشت، هیچ‏گاه این اصل نمی‏توانست در منشور این حزب باقی بماند.

زمانیکه ما می‏گویم که پادشاه تنها نهاد «اتحاد ملی ایران» خواهد بود و حق دخالت در امور دولتی و کشوری را ندارد چگونه پادشاه می تواند به یک دیکتاتور جدیدی تبدل شود؟

حال اگر در آینده ایران شکل نظام جمهوری شد و به یک دیکتاتوری مانند «اسد» در سوریه مواجعه شدیم راه حل آقای کاوه یزدانی چه می‏باشد؟

با یک نگاه مختصر باید دریافت که شکل نظام تضمین کنند دموکراسی نیست، بلکه محتوای سیستم اداری کشور است که شخصی را دیکتاتور می‏کند.تمامی گفتگوها باید بر محور محتوای سیستم اداری کشور باشند و نه شکل نظام.

من هیچ جمهوری‏خواهی را پیدا نکرده‏ام (سازمان‏ها و گروه‏های سیاسی و نه افراد) که برای ایران و ایرانی بخواهد عملی را انجام دهند، اکثر جمهوری‏خواهان ایران جهان‏وطنی هستند و برای ایران از هم اکنون ارزشی قائل نیستند.

آقای یزدانی «مبارزه» امروز ما برای این است که رفراندوم سال 57 اعتبار ندارد و این نظام «جمهوری» در ایران پشتوانه مردمی ندارد. اول یک راه حلی برای گذشتن از این «جمهوری» ارایه دهید. برای گذشتن از یک نظام پادشاهی که به دیکتاتوری رسیده راه حل زیاد داریم.

امیدوارم پاسخ آقای یزدانی را داده باشم.

ارادتمند
بهمن زاهدی