بازگشت به گذشته نه ممکن است و نه مطلوب

شیر و خورشید و تاج
کاوه یزدانی گرامی‌،

*****بخش اول*****

نکاتی‌ که با آن اشاره کردید بحث هایی‌ است که امروز راحت میشود در مورد آنها نظر داد. اما حقیقت این است که این شاه نبود که "آخوند و مذهب شیعه را برای جنگ با کمونیسم قوی کرد".

حقیقت این است که ما چه قبول کنیم چه نکنیم، در آن زمان یک کشور مذهب زده و خرافی بودیم. شاه نقش چندانی در مسلمانتر کردن یا خرافی کردن این ملت نداشت، با خلاف تبلیغات چپ ها، اگر کاری هم کرد بر عکس بر ضد گسترش خرافات و قدرت بخشی به آخوند بود. گسترش آموزش و پرورش و دادگستری خود دو نمونه.

در ضمن شاه نه می‌توانست و نه برای جنگ صلیبی بر ضد مذهب وارد کار شده بود.

شاه از روز اول که شاه نشد. زمانی‌ طی‌ شد که تازه یک سری اشراف و رجال آن زمان که اکثرا هم به نوعی مسلمان بودند، پذیریفتند که باید با این شاه جوان کار کرد و به او احترام گذشت.

اینجور هم نبود که همه تا شاه سوگند خورد پذیریفتند که با او کار کنند. بیشتر شاه را یک جوان تازه کار می‌دانستند که فکر میکردند شاه باید به حرف آنها گوش کند تا آنها به رهنمود‌های شاه.