شکل نظام سیاسی و هدف دمکراتیک

حق
نوشتار با ارزش دیگری از شما خانم بقراط نازنین، بنویسید که مخاطبان تان را در میان مردم پیدا می کنید و نه مدعیان وطنپرستی، تمامیت ارضی ایران، یکپارچگی ملی ایرانیان، دمکراسی و حقوق بشر! بسیار متاسفم که از آنانی که انتظار داشتم به دو پرسش کلیدی که در نوشتار پیش تان مطرح کردید پاسخ دهند، واکنشی ندیدم! خواهشمندم هر پاسخی در مورد آن ۲پرسش تان دریافت کردید منتشرشان کنید. مردم حق دارند بدانند که آیا مدعیان سیاسی به شعارهای دمکراسی و حقوق بشری که سر می دهند پایبند هستند و عمل می کنند یا نه فقط شعارش را می دهند که این فرقی با مردمفریبی ندارد. همانطور که شما باندازه آن یک حق رای تان آن ۲پرسش تان حق دریافت پاسخ از آنها را دارید، ملتی ۷۵ میلیونی هم همین حق را دارند. اگر از حالا که در قدرت نیستند به شما ژورنالیست معروف و خوشنام بی غرض و مسئول پاسخگو نباشند، فردا که بقدرت برسند هم به مردم و هیچکس پاسخگو نخواهند بود. با اینحال با طرح ۲ پرسش تان فرهنگ پاسخگو کردن فعالان سیاسی را در میان ما مردم ترویج می دهید تا با حقوق خود آشنا شویم حتی اگر بزودی بدست شان نیاوریم. اما کدام نیرو می تواند جلوی ملتی بایستد که با حقوقش آشنا شده!؟ شما خطاب به آنها پرسشهایتان را بکنید و داوریها را ما مردمی می کنیم که نوشتارها و پرسشهای شما را می خوانیم و واکنش سیاسیون بویژه مدعیان دمکراسی و حقوق بشر را زیر نظر می گیریم. شاید ایران اولین کشور در جهان باشد که برخلاف جهان آزاد لیبرال دمکرات غرب،در آن ما مردم عادی ؛عوام بی بصیرت؛ باشیم که فرهنگ دمکراسی و حقوق بشر را در میان خود و میان فعالان سیاسی و روشنفکران! خود ترویج دهیم! انگار بما ایرانیان که می رسد همه چیز کله پا می شود!باسپاس

درود ایرانی نازنین،۳ سال سیاسیون وقت داشتند منشور،تحلیل و برنامه سیاسی اقتصادی بنویسند و بمردم ارائه دهند که با شعارهای ساختارشکنانه آن ۸ ماه تظاهرات ملت در جنبش سبز مطابقت کند تا مردم آنرا برخاسته از بطن خود دانسته و حمایتش کنند. لطفا پروسه مقایسه منشورها را شما آغاز بفرمایید. سپاس