سخنی دیگر بر حقوق بشر در کنگرۀ نهم حزب مشروطۀ ایران

کاوه یزدانی
با درود ایرانی گرامی
از آنجا که بحث نظری می باشد و کار عملی از دست امثال من نمی آید نظرم را می نویسم .
جنابعالی از تخصص در کارشناسی حقوقی در باره منشورها فرمودید . جنابعالی خوب می دانید که بنده اصلا تحصیلات آکادمیک ندارم در باره کارشناسی حقوقی یا تخصص دیگری باشد .من یک کارگر فنی در تولید قطعات و ماشینعالات صنعتی می باشد و هرگز با تخصص حقوقی سروکاری نداشتم . اینکه نظرم را اینجا و جاهای دیگر با دیکته و گرامر ناقصی که دارم ارسال می نمایم ناشی از به اشغال درآمدن میهن مان توسط یک رژیم ضد ایرانی می باشد و همچنین شرایطی کشور و هم میهنانمان در درون میهن است که دل هر انسان با وجدان را بدرد می آورد . نظراتی را که من ارسال می کنم جنبه کارشناسی ندارند و فقط بر اساس آنچه می خوانم و در اپوزیسیون می بینم صرفا تشخیص فردی من در باره معضلات درون اپوزیسیون می باشد . همواره کوشیده و می کوشم در رفع آن معضلات نظرم را بگویم و بنویسم تا شاید اندکی هر چند ناچیز در جهت نزدیک کردن گروهها و احزاب و شخصیت ها و در نتیجه تشکیل یک اپوزیسیون براستی آزادیخواه و ملی کمک کرده باشم . از ابتدای نوشتن نظر در دنیای مجازی فعالیت هایم را در همین چارچوب تعریف کردم . منشورها خیلی آرمانی هستند و آرزوی هر ایرانی ایراندوستی می باشد که روزی ببیند در ایرانمان این منشورها بصورت قانون درآمده اند . از آرزو تا واقعیت فاصله بسیار است . من فکر می کنم بهتر است به معضلاتی که مانع از نزدیک شدن گروها و احزاب سیاسی اپوزیسیون می باشند توجه خاصی داشت و در رفع آنها اندیشید تا بتوان به یک اپوزیسیون منسجم و متشکل رسید . پایین کشیدن رژیم اسلامی در توان یک یا چند گروه نیست بویژه که قدرتهای جهانی موافق حمایت از یک اپوزیسیون ملی و منسجم نبوده و نیستند و به همین دلیل نیز بلندگوهایشان همواره در اختیار آن بخش از اپوزیسیونی است که توجه به خواستهای اساسی مردم و منافع ملی ایران و حقوق شهروندی ایرانیان ندارند . چون نیک بنگریم اگر رژیم اسلامی فقط به حداقل خواست مردم یعنی همان رای من کو رای من را پس بده تن میداد یا تن بدهد بی تردید کارش تمام است ... ادامه