شورای ملی ایران ناقوسِ مرگِ جمهوری‏اسلامی را بصدا در آورده است!

ایرانی
با درود خدمت دوستان
متاسفانه شرط ورود به شورا، امضای منشور پیشنهادی است، حتی برای انتخاب کردن و انتخاب شدن نیز، حال این تناقض که مثلا بنده، بند یازدهم منشور را به صورت فعلی (بدون مشخص شدن معنای آن) به هیچ عنوان قبول ندارم، باید ابتدا آن را تایید کنم (با امضاء کردن منشور) که طبعا برای من مسئولیت حقوقی ایجاد می کند، سپس اگر توانستم آن را اصلاح کنم. یعنی ابتدا بپذیرم با فشار گروه های فدرال طلب و تجزیه طلب، اساس تمامیت ارضی و وحدت ملی و یکپارچگی مردم کشورم را در یک پیشنهاد به رأی بگذارم و سپس چنانچه توانستم، آن را از گروه های ضد ایرانی با رأی دموکراتیک! پس بگیرم!، کدام کشوری چنین کرده و می کند که من دومین آن باشم؟، مسئله دوم، منشور پیشنهادی، تنها داعیه رسیدن به انتخابات آزاد را ندارد، بلکه برای پس از آن هم اصل ارائه داده است، پس صرفا یک منشور برای رسیدن به انتخابات آزاد نیست و خط و خطوط قانون اساسی آینده را نیز معین نموده است. به هر صورت، امیدورام هرچه در پاریس و در پروسه تشکیل شورای ملی ایران اتفاق می افتد، برای ایران و ایرانی در بند، دریچه تازه ای به سوی آزادی بگشاید.
با تشکر از وجدانی گرامی، برای نثری صمیمانه، وجدانی گرامی، من نیز صادقانه آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم زمان ثابت نماید من اشتباه می کردم و انتقادات وارد شده توسط اینجانب به روند و عملکرد کمیته موقت و منشور شورای ملی، اشتباه بوده است.
پاینده ایران