با درود خدمت کاوه یزدانی گرامی, حق عزیز و سایر همیهنان
حق رای محفوظ!
به نظرم باید این جمله کلیدی را همه جایادآوری و ترویج نماییم. امروز فقط اتحاد با حق رای محفوظ. کاوه جان, سخنان شاهزاده گرامی را شنیدم و به او و دودمانش درود فرستادم. نمی دانم دقت نموده ای یا نه, شاهزاده هر روز از لحاظ چهره بیشتر شبیه پادشاه فقید می شود و من با خیره شدن به او, به سال های دور می روم. سال هایی که فریادهای جاویدشاه از دهان کسی نمی افتاد. بگذریم.
1. در ارتباط با موضوع نامه, همچنان با شما هم عقیده هستم که می توان به صورت مستقل از گروههای سیاسی یا در قالب همین حزب جلیل, ما نیز فعالیت نماییم. بنده به سهم خودم از هرپیشنهاد سازنده ای استقبال نموده و در آن شرکت می نمایم. تا اینجا فقط برای هموطنان, درون تاکسی, مترو و خیابان و یا جلسات خانوادگی و یا کاری (با افرادی که به آنها اعتماد داشتم) اطلاع رسانی کرده ام و موضوع فراخوان را به هر کسی که می شناختم یادآوری نموده و اگر نمی دانست اطلاع رسانی کرده ام. من هم فکر می کنم که باید سازوکاری اندیشید که مردم از داخل میهن بتوانند این نامه را امضاء کنند, حال چکونه؟ باید برای آن راه حلی پیدا کرد. مثلا نمی دانم شما دوستان گرامی در جریان سایت اعتراضی به نشنال جنوگرافیک برای جعل نام خلیج همیشه فارس بودید و آنرا امضاء نموده بودید یا نه, اگر مشکل حقوقیش حل شود شاید بتوان آنرا به کار گرفت.
2. حق عزیزم, زیاد از گروه های ایرانی دلخور نباش, اینها (شاید همه ما ایرانی ها) همین هستیم که هستیم. زمانیکه در دی 57 همه چیز درحال از دست رفتن بود, پادشاه فقید سخنرانی مهمی کردند, در آن سخنرانی فرمودند "همه به ایران فکر کنیم", فرمودند"همه به ایران فکر می کنیم", اما کسی گوشش بدهکار نبود, چرا؟ بحث بسیار می طلبد دوست نازینیم. شاید باز ذکر تحلیلی از همو که سال هاست در قلب من زنده است, خالی از فایده نباشد, روزی به علم فرمودند اگر قرار باشد از 35 ملیون جمعیت ایران رای گیری آزاد شود, شما 35 ملیون رای متفاوت خواهید داشت و در آن هر کس به خودش رای خواهد داد!. می گفتند او آزادی های سیاسیشان را سلب نموده است, اما وقتی به آنها آزادی سیاسی داه شد, چه کردند جز آشوب و بحران سازی و مملکت برباد دهی؟ امروز چه می کنند با این خود محوریشان بعد از سالیان جز طولانی تر کردن عمر حکومت متعفن آخوندی؟
3. باید با مفاهیم برخوردی دوباره داشت. همانطور که شما دوستان گرامی تلویحا" و تسریعا" به آن اشاره می کنید. آقا یا خانمی تحت نام مستعار اینجانب (ایرانی) صحبت از هم نشینی جانیان می کند و فکر می کند این دموکراسی است! شاید بتوان نامش را دموکراسی جانیان گذاشت, بنده نوشته منتصب به خودم را در ذیل همان مقاله تکذیب نمودم و گفتم به دموکراسی جانیان اعتقادی ندارم, اما بدرستی نباید ابتدا معنای دموکراسی را تعریف کرد و بعد درباره آن نظر داد؟ پیش از انقلاب از دوستان چپ در دانشگاه می پرسیدم این دیکتاتوری استالینی که در شوروی است, چگونه دموکراسی است؟ می فرمودند"دیکتاتوری پرولتاریا, دموکراسی زحمتکشان!" توهم را می بینید؟ اگر آزادی را تعریف نموده و به آزادی های سیاسی, احتماعی, اقتصادی, عقیدتی, قلم و بیان, حق اجتماعات و ... (همانها که در منشور جهانی حقوق بشر آمده است) تقسیم نماییم, چگونه در زمان پادشاه فقید آزادی نبود در حالیکه بخش بزرگی از این آزادی ها موجود بود و تنها آزادی سیاسی جای بحث داشت. همه را فدای آزادی سیاسی نمودیم (به اضافه شرایط اقتصادی و پرستیژ بین المللی) و آزادی سیاسی نیز بدست نیاوردیم که هیچ, سر از بنیاد گرایی مذهبی به سبک صدراسلام درآوردیم, که خطیبی در نماز جمعه اوایل انقلاب می فرمودند, نیروی هوایی ما هم باید مانند صدراسلام باشد!, و چه اسباب خنده و تفریح مردم بودند در شنبه صبحی از هفته, با این سخنان نغزشان در نماز جمعه دیروز.
کاوه نازنین و حق عزیزم, من هم با شما موافقم که با این فراخوان سره از ناسره بازشناسی می شود, برماست که ناسره را به هم میهنانمان معرفی نموده و اجازه کوبیدن بر طبل جنگ به آنها ندهیم, اینها نمی فهمد چنانچه با جنگ و ویرانی بر گرده این ملت مصیبت زده سوار شوند, آمریکا و یا هر متجاوز دیگری تا ابد نمی تواند در این ملک بماند, همانطور که اسکندر نماند, همانطور که مغولان نماندند و همانطور که اعراب خون ریز بادیه, در آن زمان حسابمان را با جنگ طلبان تسویه خواهیم نمود که در زمان پیش از آن نیز از پای نخواهیم نشست. سالم و پیروز باشید.
پاینده ایران و ایرانی