|
بعد از انقلاب سال ۵۷ جمعیت کثیری از ایرانیان جلای وطن کردند. در بین مهاجرین گروهی که استبداد سرنگون شده را دموکرات تر از استبداد جایگزین شده میدانستند و در مقایسه یکی بر دیگری در مفهوم دموکراسی دستخوش لغزش و انحراف شده بودند به جرگه رسانههای گروهی و اپوزیسیون سیاسی پیوستند.
این قشر رفته رفته در نوستالژی بازگشت و بدست آوردن کرسیهای قدرت از دست رفته از روی اضطرار حاضر به پذیرش هر روش غیر عادی از قبیل توطئه, کودتا, تراژدی ملی و حتی جنگ بر علیه ایران و ایرانی شد. آگاه و ناآگاه وسیلهای گردید در دستهایی که از تاریک خانههای قدرت جهانی, جهت تضعیف و ...
هنگامه افشار
|