|
از تاریخی که امور «سیاست کاری و سیاست بازی» از کاخ شاهان ایران, سیل آسا به کف خیابان ها و خانه ها و بازار.. سرازیر شد و زیر دست و پای مردم پیچید, این دو کلمه متضاد «موافق و مخالف» در جان و تن و روان ما چنان رخنه کرد و جا خوش کرد, که گویا وظیفه هر ایرانی از همان بدو تولد, موافقت کردن با چیزی یا مخالفت کردن با آن چیز دیگر است!. اسم اینکارشان را هم گذاشته اند آزادی و دموکراسی. هی حرف میزنند حرف میزنند ...
و گویا معیاری هم برای چگونه حرف زدن در این بلبشو یافت نمیشود. حال صلاحیت دارند؟ ندارند, آگاهی هست؟ نیست. عقلشان قد میدهد؟ نمیدهد, بزرگی, کوچکی, احترامی, علمی, ...
آسیه معمار
|